Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Θεωρούμε θετικό το γεγονός ότι η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών (στηρίζεται από το Π.Α.ΜΕ) εξέλεξε και πάλι αιρετό στο ΠΥΣΠΕ Χίου και με τη σημαντική στήριξή σας αιρετό και στο ΑΠΥΣΠΕ Β. Αιγαίου, γι αυτό και σας ευχαριστούμε για άλλη μια φορά για την ανανέωση της εμπιστοσύνης σας στην ΑΣΕ. Δίνουμε τη μάχη της ενημέρωσης των συναδέλφων μέσα από τα Υπηρεσιακά Συμβούλια χωρίς να έχουμε αυταπάτες ότι μέσα από αυτά θα κριθούν οι αγώνες μας, γνωρίζοντας ότι πρόκειται για κρατικά όργανα, μέσα στα οποία ο ρόλος ο δικός μας είναι όχι η συνδιοίκηση, αλλά η διεκδίκηση και η αποκάλυψη των όσων εξυφαίνει η κυβέρνηση και τα επιτελεία της σε βάρος μας .
Ωστόσο, πρέπει να πούμε καθαρά ότι αποτελεί αρνητική εξέλιξη η πτώση της ΑΣΕ σε ψήφους στο ΠΥΣΠΕ Χίου, παρότι διατήρησε την πρωτιά στο ΑΠΥΣΠΕ Β. Αιγαίου στη Χίο και το ΚΥΣΠΕ στη Χίο. Ταυτόχρονα, η άνοδος των δυνάμεων του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, ανεξαρτήτως ονομασίας μιας και τα τελευταία χρόνια, το «ανεξάρτητος», «ακηδεμόνευτος», «Δημοκρατικός», φοριέται πολύ, έρχεται σε μια περίοδο κρίσιμη στο να προχωρήσουν μια σειρά πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής στην εκπαίδευση, όπως:
Το «νέο Σχολείο» που ευαγγελίζονται οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ανταγωνίζονται με τη ΝΔ, για την αυτονομία του (βλέπε βορά σε χορηγούς και δωρητές για να επιβιώσει).
Η αποκέντρωσή του, δηλαδή η μεγαλύτερη εμπλοκή έως και παράδοση της εκπαίδευσης στην τοπική διοίκηση, για την μονιμοποίηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης και την κατάργηση της μονιμότητας. Τουτέστιν, αναπληρωτές πολλών ταχυτήτων.
Η αντιδραστική κρατική αξιολόγηση, που ερίζουν συμπολίτευση και αξιωματική αντιπολίτευση για το αν θα είναι «light» αλά ΣΥΡΙΖΑ ή «heavy metal» αλά ΝΔ .
Το λέμε αυτό, γιατί όλες αυτές οι δυνάμεις που δρουν και στο σύλλογό μας, έχουν εδώ και καιρό δείξει δείγματα γραφής στο πώς στηρίζουν την κυρίαρχη πολιτική σε όλα τα επίπεδα, διεκδικώντας απλά να αλλάξει ο διαχειριστής από ροζέ σε γαλάζιο, πράσινο ή ένα συνονθύλευμα όλων αυτών, που θα εξακολουθήσει να τσακίζει τις ζωές μας.
Δεν είναι τυχαίο ότι απέναντι σε ένα κοινωνικό και οικονομικό σύστημα που στηρίζεται στην ανθρώπινη εκμετάλλευση, στη δική μας εργατική δύναμη, ΠΟΤΕ δεν έχουν αρθρώσει μια κουβέντα, γιατί αυτά είναι «κομματικά», γιατί αυτά «δεν ενδιαφέρουν τους συναδέλφους», γιατί «τους διώχνουν από τα σωματεία», ενώ το να στηρίζεις την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως Ένωση των εχόντων και κατεχόντων, που σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (ΚΙΝΑΛ) επέβαλαν στη χώρα 3 μνημόνια που συνέθλιψαν τη ζωή μας, το να στηρίζεις το ΝΑΤΟ και τα εγκλήματά του, που αποτελεί άμεσο κίνδυνο για τις ζωές μας και το χρηματοδοτούμε με 4 δις το χρόνο από το υστέρημά μας, αυτά είναι σύγχρονα και in!!!
Δεν είναι τυχαίες οι θεωρίες για το νέου τύπου συνδικαλισμό, μακριά από κόμματα, που στοχεύουν να χτυπήσουν τον ταξικό συνδικαλισμό, δηλαδή το εργατικό και υπαλληλικό κίνημα που πρεσβεύει την ανειρήνευτη πάλη ανάμεσα σε «Πατρίκιους και πληβείους», που δεν ψάχνει να βρει χαλίφη στη θέση του χαλίφη, αλλά επιδιώκει να ανατρέψει το ίδιο το σύστημα που γεννά τη φτώχεια, την εκμετάλλευση τον πόλεμο και το Φασισμό, που εκκολάπτεται στις μέρες μας και σηκώνει κεφάλι.
Η ταμπέλα για παράδειγμα του «ακηδεμόνευτου συνδικαλισμού» που χρησιμοποιούν οι συνάδελφοι των «Ανεξάρτητων» είναι εύηχη αλλά και παραπλανητική. Βοηθά στο ψάρεμα σε θολά νερά. Απευθύνεται σε συναδέλφους, που πραγματικά αισθάνονται ότι είναι ανεξάρτητοι, ότι δεν ανήκουν κάπου. Μέχρι πέρυσι όμως, οι «Ανεξάρτητοι» προωθούσαν επίσημα στους συναδέλφους τις ανακοινώσεις της ΑΕΕΚΕ, που συμμετέχει στη ΔΟΕ. Πρόσφατα η ΑΕΕΚΕ συντάχθηκε με την ΕΡΑ (ΣΥΡΙΖΑ) και κατέβηκε στο ΚΥΣΠΕ ως ΕΚΕ, ενώ στη ΔΟΕ συντάσσονταν συστηματικά μαζί. Σήμερα, ισχυρίζονται ότι δεν έχουν σχέση μαζί τους, αλλά αυτό που δεν αλλάζει είναι το «μια από τα ίδια» στο παιχνίδι του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Η παλιά ΠΑΣΚ μετονομάστηκε σε ΔΗΣΥ, για να ξεχάσουμε το πρώτο και δεύτερο μνημόνιο του ΠΑΣΟΚ μόνοι ή σε συνεργασία με τη ΝΔ, τους νόμους Διαμαντοπούλου και λοιπών, αναβαπτισμένοι στην κολυμβήθρα του Σιλοάμ, διεκδικούν τη ρεβάνς από το ΣΥΡΙΖΑ που τους πήρε την μπουκιά από το στόμα, αλώνοντας πρωτοκλασάτα στελέχη, αλλά και την κυβερνητική εξουσία.
Η ΔΑΚΕ απούσα όλα αυτά τα χρόνια από τη συμμετοχή στο σύλλογο και στηρίζοντας οι περισσότεροι, επιλεκτικά κοντινές της δυνάμεις, επανεμφανίζονται ως σωτήρες , αφού και ο πολιτικός τους φορέας η ΝΔ διεκδικεί κυβέρνηση.
Τέλος η «Πρωτοβουλία», μόνιμοι απεργοσπάστες, με ξενοφοβικό και ρατσιστικό λόγο, με επιχειρηματολογία χαμαιτυπείου, εξακολουθούν να δηλητηριάζουν με τις θεωρίες τους το σώμα το δασκάλων και να κρύβουν όπου μπορούν το ποιοι είναι.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι.
Επειδή θέλουμε να πιστεύουμε πως δεν είμαστε «σπορά της τύχης», θα συνεχίσουμε στην πρώτη γραμμή και καλούμε όλους και όλες να αναστοχαστούν τις σκέψεις μας και τις κριτικές μας αποτιμήσεις. Δεν διεκδικούμε το αλάθητο, θεωρούμε όμως, ότι αναδείχθηκε η ανάγκη συσπείρωσης των συναδέλφων στο Σύλλογο και τους αγώνες. Κριτήριο συμμετοχής και δράσης στο Σύλλογο δεν μπορεί να είναι τα «πρόσωπα», αλλά οι πολιτικές με βάση τα συμφέροντα των συναδέλφων, του κλάδου και συνολικά των εργαζόμενων στο Δημόσιο αλλά και τον Ιδιωτικό τομέα. Στο κέντρο της προσοχής μας πρέπει να είναι το ποια πολιτική, ποια δύναμη μπορεί και έχει τη θέληση να συγκρουστεί με αυτές τις πολιτικές που στο έδαφος της κερδοφορίας των λίγων χρυσοκάνθαρων του κεφαλαίου, θυσιάζουν τη γνώση, την Παιδεία , τις ζωές των εκπαιδευτικών και όλου το λαού.
Σε αυτό το δρόμο σας καλούμε με πρώτο σταθμό την απεργία που είναι όπλο στα χέρια μας την Τετάρτη 14/11/2018 στην Είσοδο Απλωταριάς στις 10πμ και στη φετινή συγκέντρωση για την επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου στις 17/11 ενάντια στη συμμετοχή της χώρας μας στο ΝΑΤΟ και τους επικίνδυνους πολεμικούς σχεδιασμούς στην περιοχή μας.
Μόνο η συμμετοχή όλων στον αγώνα μπορεί να φέρει αποτελέσματα στο σήμερα και να δώσει απάντηση αύριο. Μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε!
Χίος 13/11/2018
