H 88η συνέλευση της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (Δ.Ο.Ε) έλαβε τέλος και τα συμπεράσματα που βγαίνουν από την στάση των πολιτικών παρατάξεων και τις αποφάσεις είναι ποικίλα. Δεν θα σταθώ ούτε σε αστείες δηλώσεις περί συγχωνεύσεων ειδικοτήτων και σχολείων ΕΑΕΠ, ούτε στο μεγάλο θέμα της αξιολόγησης (αυτό σηκώνει μια μεγαλύτερη συζήτηση). Ο καθένας διαβάζοντας και μελετώντας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του.
Ωστόσο θα επιμείνω στη στάση και στην τελική απόφαση της πλειοψηφίας των 660 αντιπροσώπων της συνέλευσης για το θέμα των μόνιμων διορισμών αναπληρωτών. Η απόφαση που πάρθηκε αναφέρει τα εξής «Mαζικοί μόνιμοι διορισμοί των εκπαιδευτικών σύμφωνα με τις ψηφισμένες θέσεις του κλάδου» και ψηφίστηκε από τις παρατάξεις της ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ, ΕΡΑ ΚΑΙ ΑΕΕΚΕ. Αυτή φυσικά η θέση είναι «βολική» και επίτηδες γενικόλογη για όποια κυβέρνηση προκύψει και στηρίζεται από αυτές τις δυνάμεις, δεν διεκδικεί επί της ουσίας απολύτως τίποτα. Δεν κλείνει το δρόμο στο Προσοντολόγιο καθώς δεν αναφέρει τίποτα για την ύπαρξη ή όχι κριτηρίων. Κι ας μην γελιόμαστε, οι περισσότερες θέσεις που ακούστηκαν ανέφεραν διορισμούς με κυρίαρχο κριτήριο το πτυχίο και την προϋπηρεσία. Άρα κριτήρια μπαίνουν και αποτελούν απαρχή και για τα υπόλοιπα….Όμως οι φωνές των χιλιάδων αναπληρωτών και όχι μόνο, το Γενάρη άλλα πράγματα φώναζαν « ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ ΕΧΟΥΝ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΚΑΙ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ- ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ». Τουλάχιστον 30 χιλιάδες δηλαδή σύμφωνα και με τις εκτιμήσεις των ίδιων των εκάστοτε κυβερνήσεων και των υποσχέσεών τους.
Αλλά ούτε αυτό δεν πήραν υπόψιν τους ακόμη και όταν πολλοί από εμάς τους αναπληρωτές αντιπροσώπους τους υπενθυμίζαμε την «στήριξη», που όπως είπαν μας παρείχαν τον Γενάρη στις απεργίες. Η απόφαση αυτή αφήνει αναπάντητα πολλά ερωτήματα όπως τί σημαίνει μαζικός διορισμός καθώς μαζικοί διορισμοί είναι και 4.500 στην ειδική αγωγή σύμφωνα με την κυβέρνηση που όμως είναι ένα πταίσμα μπροστά στις ανάγκες και που ακόμα και αυτές είναι στον αέρα. Απορρέει λοιπόν ένα ερώτημα που αφορά και στον αριθμό των αναπληρωτών. Τέλος ας μας πουν καθαρά και ξάστερα τελικά ποιες είναι οι θέσεις του κλάδου και από ποιους ορίζονται; Η δική μας στάση σαν Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών ήταν σταθερά αυτή που εκφράζει τα συμφέροντά μας ως αναπληρωτές . Μάλιστα έγινε και πρόταση από το μέλος μας του διοικητικού συμβουλίου της ΔΟΕ που καλούσε την Ομοσπονδία να υιοθετήσει την θέση « Μόνιμος διορισμός όλων των αναπληρωτών που έχουν δουλέψει τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση». Μόνο αυτό χωράει στην αγωνία των αναπληρωτών. Βέβαια αυτό το αίτημα απορρίφθηκε ως μη ρεαλιστικό – την ώρα που όλος αυτός ο κόσμος δουλεύει κάθε χρόνο και καλύπτει τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες των σχολείων. Αυτά τα λόγια δεν ταιριάζουν σε συνδικαλιστές αλλά σε κυβερνητικούς και υπουργούς.
Αυτό που γίνεται αντιληπτό είναι ότι κρυβόμαστε πίσω από «αστερίσκους» του «εάν και εφόσον» και σε συντακτικούς τύπους που οδηγούν σε συμβιβασμό τον. Τα ίδια ζητάμε κάθε χρόνο και καμία ουσία δεν βγήκε ούτε με διαλόγους ούτε με «ρεαλιστικά» αιτήματα. Ίσως τελικά αυτός να είναι ο σκοπός και γι αυτό άλλωστε δεν τέθηκε το θέμα καν στην ημερήσια διάταξη με την δικαιολογία ότι κανένα θέμα δεν μπορεί να προστεθεί μετέπειτα.
Αυτά στήριξαν και οι λοιπές παρατάξεις στο Σύλλογό μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι και αύριο είτε με ΝΔ είτε με ΣΥΡΙΖΑ και ολίγο από ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ οι παρατάξεις που τους στηρίζουν, θα συνεχίσουν να στρώνουν το δρόμο στην αδιοριστία και στην εκπαιδευτική ομηρία χιλιάδων από εμάς. Με τις προτάσεις τους πετούν σαν την τρίχα απ’ το ζυμάρι τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς και φυσικά προωθούν τον αλληλοσπαραγμό και την ανθρωποφαγία. Εμείς πρέπει να συνεχίσουμε το δικό μας μονόδρομο. Αυτόν του αγώνα και της αξιοπρέπειας, των ονείρων μας για το μέλλον, για σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Αποδείχθηκε και πάλι πως μόνο με την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών, το Π.Α.ΜΕ και τις πολιτικές δυνάμεις που μας στηρίζουν, μπορούμε
Κωνσταντίνος Πουλιανός, αντιπρόσωπος στην 88η ΓΣ της ΔΟΕ με την Α.Σ.Ε
