«Ο Μανώλης με τα λόγια, χτίζει ανώγια και κατώγια»

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ 
ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 1^η ΜΑΗ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

                Όλο αυτό το διάστημα που είναι κλειστά τα σχολεία, εκτός από την προσπάθεια να κρατήσουμε την επαφή με τους μαθητές μας, κάνουμε ό,τι είναι δυνατό να έχουμε και ενεργό ρόλο στις εξελίξεις, με τη λειτουργία του ΔΣ και του Σωματείου. Η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών, πήρε μέρος στις πανελλαδικές ημέρες κινητοποιήσεων για την Υγεία στο Νοσοκομείο, σε συμβολική δράση για το νέο αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο, στην δράση για την 1^η Μάη, στη δράση για τους εργαζόμενους στα Σούπερ Μάρκετ, που γίνονται βέβαια τηρώντας όλα τα μέτρα ασφάλειας και υγιεινής.

                Ενημερώνουμε όλους τους συναδέλφους ότι στο τελευταίο ΔΣ που αφορούσε την Πρωτομαγιά με ευθύνη και πάλι της πλειοψηφίας δεν έγιναν αποδεκτά πολύ σημαντικά σημεία από τις προτάσεις μας. Παρότι το ζητήσαμε στη σχετική συζήτηση, το τελικό κείμενο στάλθηκε χωρίς την τελική έγκρισή μας στη λογική και πάλι μιας «αλαζονικής πλειοψηφίας» («Ανεξάρτητοι Εκπαιδευτικοί» και ΔΗΣΥ):

•          Στην απόφαση δεν υπήρχε κάλεσμα για δράση την 1^η Μάη ενώ το είχαμε θέσει επιτακτικά! Τη στιγμή μάλιστα, που υπήρχε κάλεσμα του ΝΤ Χίου της ΑΔΕΔΥ και στο οποίο ανταποκρίθηκαν μια σειρά από Σωματεία και φορείς στο νησί. Φαίνεται κάποιοι αρέσκονται στο να αντιλαμβάνονται την 1^η Μάη ως μέρα «μουσείο», που αφορά απλώς κάποια όμορφα λόγια. Γι’ αυτό και για μια ακόμα φορά έλαμψαν δια της απουσίας τους, όπως άλλωστε και από τις άλλες δράσεις εν μέσω κορονοϊού. Προτίμησαν το «σιωπητήριο» της κυβέρνησης , παρά έστω μια συμβολική δράση.

•          Αποτελεί μέγιστη υποκρισία στην απόφαση να καλείται η κυβέρνηση «να συνεργαστεί με τη ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ και να υιοθετήσει τις πάγιες θέσεις του κλάδου»! Οι ηγεσίες της  ΔΟΕ και  ΟΛΜΕ,  έχουν στηρίξει με διάφορους τρόπους τις εκάστοτε κυβερνητικές πολιτικές μέσα από διαλόγους. Συμφωνούν επί της ουσίας με την αξιολόγηση (έστω και με κάποιο επιθετικό προσδιορισμό: «μη-τιμωριτική», «καλή» κλπ). Η θέση της ΔΗΣΥ Πανελλαδικά άλλωστε συμπίπτει με αυτή της ΔΟΕ για «διάλογο με την κυβέρνηση» για το πολυνομοσχέδιο, που επιχειρεί έτσι να κάνει ένα ολόκληρο κλάδο συνένοχο με την πολιτική της. Έχουμε άλλωστε πείρα για τους «κοινωνικούς διαλόγους» των κυβερνήσεων και πού έχουν οδηγήσει. Αλήθεια ας μας πουν ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ και λοιποί, τι αποκόμισαν από τη συνάντηση με την υπουργό πριν τρεις ημέρες;;; Ποιο μέτρο πήρε πίσω; Τις υπέρογκες πληθυσμιακά  τάξεις, τα αγγλικά από το νηπιαγωγείο, την εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση με τα σχολεία ανά ΠΕΚΕΣ «στα μανταλάκια», την ατομική αξιολόγηση εις τριπλούν, τις απολύσεις των αναπληρωτών ή τον εξεταστικό κυκεώνα στα λύκεια, για να αναφερθούμε σε καποιες ουσιαστικές πλευρές μόνο;

         Οι δυνάμεις αυτές σε όλη την Ελλάδα χαρακτηρίζουν το νέο νομοσχέδιο ως «νέο-συντηρητικό και αναχρονιστικό», σχεδόν «εφεύρημα» της ΝΔ, προτάσσοντας το ζήτημα της διαγωγής και των αποβολών και την αξιολόγηση από τη σκοπιά της χειραγώγησης και της παιδαγωγικής ελευθερίας, σοβαρότατο μεν, όμως γιατί δεν μας λένε ποιος έστρωσε αυτό το δρόμο με τις αυταπάτες της «καλής» αξιολόγησης; Γιατί υποβαθμίζουν τις ουσιαστικές αναδιαρθρώσεις, την ταξική διαφοροποίηση των σχολείων, τη στροφή προς την κατάρτιση και τις δεξιότητες, τη μετατροπή τμήματος της Β/θμιας εκπαίδευσης σε προπαρασκευαστικό πρόγραμμα για το πανεπιστήμιο; Αυτά δεν είναι νεοσυντηρητικό εφεύρημα της ΝΔ. Είναι η στρατηγική των «Αρίστων» (βλέπε αστική τάξη) σε όλη την ΕΕ. Αυτά υπηρέτησαν και υπηρετούν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με τη Διαμαντοπούλου χθες (σήμερα ΚΙΝΑΛ) και ο ΣΥΡΙΖΑ με τα νομοθετήματα Γαβρόγλου , που η ΝΔ «βελτιώνει» επί τα χείρω!

Μήπως νομίζουν ότι έχουμε μνήμη χρυσόψαρου;

                Θα υιοθετήσει λοιπόν η κυβέρνηση τις θέσεις του κλάδου συζητώντας με τις ηγεσίες των ΔΟΕ-ΟΛΜΕ, χωρίς αγώνα, χωρίς αποχή από την αξιολόγηση, τη στιγμή που δεν έκανε ρούπι πίσω και ο διάλογος αποδείχτηκε για πολλοστή φορά αδειανό πουκάμισο γι αυτούς που τον έχουν σημαία τους;

•      Ύστερα από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό το γιατί δεν έγινε δεκτή και η κριτική στις κυβερνητικές και εργοδοτικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ύστερα μάλιστα από τις πρόσφατες προσβλητικές δηλώσεις του προέδρου της ΓΣΕΕΕ… («…προφανώς δεν κάνουμε απεργίες, προφανώς δεν πάμε έξω από τα Super Market όπως πάνε κάποιοι δήθεν έξυπνοι και ταξικοί να κάνουμε συγκεντρώσεις…») – άκουσέ το εδώ.

•        Γιατί κάθε φορά που θέτουμε το ζήτημα , ότι αυτή πολιτική εκπορεύεται από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ εξανίστανται, λες και είναι το μαγαζί τους; Τρία μνημόνια, που τσάκισαν τις ζωές μας σε αγαστή συνεργασία, κυβερνήσεων και ΕΕ δεν τους είναι αρκετά; 30.000 και βάλε είναι οι συνάδελφοι μας οι αναπληρωτές, το 1/3 του κλάδου σχεδόν, δεν τους είναι αρκετό ή μήπως η πληρωμένη ομηρία των ΕΣΠΑ, που είναι δικά μας λεφτά, τους ικανοποιεί; Γιατί δεν τολμούν να κατονομάσουν το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ που ο ένας έκοβε και ο άλλος έραβε το «νέο σχολείο» της επιχειρηματικότητας, των χιλιάδων αναπληρωτών, της αδιοριστίας;

Απλούστατα γιατί άσκησαν και ασκούν κυβερνητικό/εργοδοτικό συνδικαλισμό και όταν τους το λες , ανεβαίνουν στα κεραμίδια, αντί να κοιτάξουν τις πράξεις τους.

•   Αφού η απόφαση κάνει λόγο για «τιμή στην εργατική Πρωτομαγιά», την «εργατική τάξη», τον «αναντικατάστατο ρόλο των συνδικάτων», αναρωτιόμαστε γιατί δεν υιοθετήθηκαν τα σύγχρονα αιτήματα δεκάδων ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ για: Να παρθούν πίσω καταργηθούν όλες οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και οι αντεργατικές διατάξεις που περνούν τις «μέρες του κορονοϊού» (μόνο 140.000 απολύσεις έχουν γίνει μέσα στο Μάρτιο!); Οι προτάσεις για τη διαγραφή χρεών σε χιλιάδες εργαζόμενους που καλούνται και πάλι να πληρώσουν μια νέα κρίση, η κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη κατανάλωσης, να παρθούν άμεσα όλα τα μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς κ.α.

Ύστερα από αυτά, πως «τιμάμε την εργατική Πρωτομαγιά και τη μνήμη των αγωνιστών της εργατικής τάξης», πως εκφράζεται σήμερα ο «αναντικατάστατος ρόλος των συνδικάτων», η «διατήρηση και διεύρυνση δικαιωμάτων», όπως αναφέρει η απόφαση; Μα είναι προφανές. Με τη γνωστή λαϊκή ρήση: «Ο Μανώλης με τα λόγια, χτίζει ανώγια και κατώγια». 

Για εμάς, το πιο επίκαιρο σύνθημα και αυτό που θα προσπαθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις να κάνουμε πράξη είναι το:

Σπάμε τη σιωπή - Ο πιο θανατηφόρος ιός είναι ο καπιταλισμός - Δεν θα πληρώσει ξανά ο λαός!